بعد رفتنت عزيزم بس كه تنهايي كشيدم
قامتم خميده از بس عشقتو به دوش كشيدم
توغم بي همزبوني هي ميكشتم لحظه هامو
روي برگه هاي شعرم خالي كردم عقده هامو
خاطرت جمع هرجا باشي تويه غربت يه كسي هست
خاطراتت زندگيشه اون غريبه خاطرت هست؟؟
اونكه تو هفت اسمونش يه ستاره هم نداره
اون منم كه دلخوشيشه گل من كسي روداره
مثل ديگرون نبودم سره راهتونبستم
ميدونستم نمياي وچشم به جاده هانشستم
خاطرت جمع تودل من تو حسابت پاكه پاكه
اين خطاي دل من بود اونكه افتاده به خاكت
توروزايي كه نبودي نميدوني چي كشيدم
صبح تا شب زخم زبون ازهرغريبه اي شنيدم
گل من سرت سلامت توكه خوش باشي غمم نيست
اين هميشه ارزومه پس دليل ماتمم نيست
ديگه از گريه گذشته به جنون كشيده كارم
توكه خوشبختي عزيزم ديگه غصه اي ندارم...